شهید محمدتقی توکل
شهادت: اردیبهشت ماه ۱۳۶۱- عملیات بیت المقدس
تولد:۱۳۳۵
زندگینامه
یکم فروردین ۱۳۳۵، در گلپایگان چشم به جهان گشود. پدرش محمدحسین، کشاورز بود و مادرش،بلقیس نام داشت. اتمام تحصیل سطح ۱ در رشته اتمام لمعتین درس خواند. روحانی بود. به عنوان نیروهای مردمی در جبهه حضور یافت. یکم تیر ۱۳۶۱، در پاسگاه کوت عراق شهید شد. تاکنون اثری از پیکرش بدست نیامده است.
فراز هایی از وصیتنامه
پدر و مادرم! در کشته شدن من غمگین مباشید که انسان یکبار بیشتر نمیمیرد، چه بهتر که در راه خدا و اسلام شهید شود.
با درود و سلام بر پیامبر بزرگ اسلام که بشریت را از ضلالت، فساد و جهالت به نور هدایت رهنمون نمود و درود بر شهدا و اولیاء خداوند که با نثار خون وجان خویش روح ایثار و ایمان و وحدت را در کالبد افسرده مسلمانان دمیده تا آنکه مسلمانان و مستضعفین جهان پس از قرن ها تحمل اسارت و استعمار و استثمار بیگانگان و عبودیت غیرخدا به خود آمده و در فکر نجات خویش افتاده وبه ما در رفتار و اعمالمان نظاره می کنند. امروز کشور جمهوری اسلامی ایرانملجاء و مأوای مسلمین جهان می باشد از خداوند بزرگ خواهانیم که ما را در صراط مستقیم خویش و در راه انقلاب حیات بخش اسلام به پیش برد تا بتوانیم باایثار خون و مال خویش فرهنگ الهی را به جهانیان صادر و امید مستضعفین را برآورده سازیم. شکر خداوندی را که عمر و زندگی ما را در زمان رهبری الهی و مرجعی والامقام قرارداد و سپاس خداوندی را که به واسطه جهاد و فداکاری، ارزش های نوینی برای کشور و جوانان به ارمغان آورد.
خاطره (همسر شهید)
هیچ وقت به من نگفت برای شهادتم دعا کن. می گفت: لزومی نداره آدم به همسرش از این حرفها بزنه. [زیرا نمی خواست حرفی بزند که همسرش را ناراحت کند]. گفتم: می دونم برای شهادتت زیاد دعا می کنی، اگر منو دوست داری دعا کن با هم شهید بشیم، از شما که چیزی کم نمی شه؟ گفت: «دنیا حالا حالاها با تو کار داره.» گفتم: بعد از تو سخت می گذره. گفت: دنیا زندان مؤمن است.(۶)