شهید عباس برزآبادی فراهانی

آخرین باری که او را دیدم به مرخصی آمده بود پس از گفتگو هنگام خداحافظی اظهار نمود که شاید دیگر همدیگر را نبینیم گفتم انشاء الله برمی­گردی جواب داد یعنی هنوز لیاقت شهادت را ندارم؟ عباس جان اینک که ناله­های نیمه شب در نماز و فریاد همیشه جاویدت در گفتار و حرکات پر خروشت در پیکار و زمزمه قرآنت بر لب در لحظه­های آخر عمرت بیانگر افتخار جاودانه گردیده خدای لا یزال بر سرنوشت انسان دوست آفریده است تو و همه آنهائی که همانند تو بی­مانند بودند شاهد آینده امتی هستید که سالیان سال کوشیدند تا فرزندی چون شما به مکتب توحید هدیه کنند. پس شافع باش، عاشقان شهادتی را که در انتظارند پس شافع باش بندگان شایسته خداوند را که تو بر جمع آنان پیوستی. شافع باش گروه مؤمنان را که تو شمع تاریخشان هستی.