بسمه تعالي

وصيتنامه شهيد مهدي امجدي

به درستي چند خصوصيت آدمي و نفع و نفع فضور بعضي از آنها مي پردازيم.

۱- روزه ۲- نماز شب۳- نفع شوخي ۴- ضور شوخي

۱- در روزه ابتدا انسان بايد با ياد خدا كاري براي رضاي خدا انجام مي دهد، ودر كاري كه براي رضاي خدا انجام مي شود . اعمالي بايستي انجام شود كه مورد قبول خدا بوده باشد از جمله ، عزت نفس ، بيان ، همواره در درجه دوم بعد از ياد خدا به ياد محرومين و گرسنگان جهان افتاده و به وضعيت خود خوشبين و شكر گزار مي شود . بعنوان مثال به شرح خلاصه اي از يك قسمت يك دانش آموزي كه داراي خانواده اي محروم است مي پردازيم ، معلمي بيان ميكرد ، روزي در مدرسه در ساعت تفريح عدة زيادي از بچه ها هر يك غذا و ميوه و انواع مختلف خوراكيها را آورده بودند و هر دسته در كناري از مدرسه مشغول به خوردن بودند و عده اي هم مشغول بازي و تفريح اما گوشه اي از مدرسه فرزندي يتيم و غمگين و رنگ پريده ايستاده بود ، و ناگهان در مدرسه بازشد و مادري به داخل آمد به طرف فرزند يتيم رفت و هويجي به دست او داد ، من متعجب و نگران بعد از رفتن آن خانم فرزند يتيم را كه با مقداري از زندگي و شرح حال اينكه او پدر خود را در سنين بچگي از دست داده بود . آشنا بودم صحبت كردم و ماجرا را پرسيدم ، گفت من ديشب شام و امروز صبحانه و ناهار نخورده بودم مادرم بعد از زحمت زيادي قادر به خريدن مقداري هويج شده بود كه از اين مقدار يكي به من رسيده و خواهران و برادران كوچكم هم با اين هويج شكم خود را سير خواهند كرد اين شرح حال يكي بود  شرح حال  كلي رادر كشورهاي عقب افتاده اي مانند افريقا مي توان جستجو كرد.

۲- نماز شب ، هنگام نماز شب ، بهتر آن است كه بعد از ساعت ۱۲ شب باشد و در آن هنگام اكثراً در خواب هستند، و انسان مؤمن در اين هنگام ، با اراده اي عظيم نبردي سخت با شيطان رجيم صورت   مي­دهدونماز را به بستر گرم خواب خويش ترجيع مي دهد و بعد از وضو خاضعانه و خاشعانه  در مقابل خداي خويش به نماز مي ايستد و با خداي خود گفتگو مي كند و به معراجي عظيم مي رسد و عمود و ستون دين خود را كه نماز است هرچه استوار مي كند ، و همانا معني واقعي الابذكرالله تطمئن القلوب را كه همانا آرامشي واقعي براي عبادالله صالحين ، افراد صالح است ،عملاً درخود مي بيند .

۳- نفع شوخي ، نفع شوخي هنگامي است كه به اندازه ، بجا و بموقع باشد كه مهر و الفت را در بين برادران ديني افزايش مي دهد و در واقع انسان رو به تباهي مي رود و مورد بي احترامي از طرف نزديكان مي شود ، و شخصيتي بي شخصيتي خواهد بود . اميد است توفيق عمل به اعمال نيك را بيابيم.

به نام آنكه روح و جان دميد به جسم ها            به نام آنكه حركت داد به چرخ روزگار ها

ما پيروان راه سعادتيم                                   ما عاشقان راه شهادتيم

در ميعاد  با خداي خويش                                آرام شود دل زحال ريش

با حالتي زجون به پيش خدا رويم                       به قلب مخرو ، نزد يار رويم

اين حالت عاشقان است نزد يار                        اين لوح عشق است به بار اله

ما طالبان سرحد سعادتيم                                ما عاشقان ميعاد با خالقيم

يارب عنايتي كن به طالبان خود كه اين سعادت است       كه اين عنايت همانا شهادت است

در سراي عشق نوايي دگر است                         در پي ميعاد با يار حالي ديگر است

اين گفته عشق است و دگر نيست پيش           اين عاشق هست است و دگر نيست

آنجا كه خدا را طلبي جان چه بود                       دلبستگي به مال دنيا چه بود

سنگ لحد كه در پيشانيم مهر شده                   مهر خاموشي و بيجانيم افزون شده

هر روز كه روزگار من مي گذرد                          پيكر خاكي من ،خاكي خاكي ترمي­شود

دورم از خانه و نزديك به يارانم من                  دورم از دنيا و نزديك به عضايم من

يك ذره عقبي به دنيا ندهم                             زيبا رخ يار ، به مال دنيا ندهم

اين زندگي خاتي ، آني گذرد                            اين عالم خاني به يك جو نخرند

شيطان كه را نده شد به جز از يك خطا نكرد      خود را براي سجده آدم رضا نكرد

شيطان هزار مرتبه بهتر زبي نماز                     آن سجده را بر آدم و اين بر خدا نكرد

چند روزي كه در اين خانه غم مهماني             با ادب باش كه خاصيت مهمان ادب است

بي ادب­گرعرب است و عجم است انسان نيست    فرق ما بين آدم و حيوان ادب است

هر كس بطريقي دل ما مي شكند                   بيگانه جدا ، دوست جدا مي شكند

بيگانه اگر مي شكند حرفي نيست                  از دوست بپرسد كه چرا مي شكند

بيگناهي كم گناهي نيست در ديوان عشق       يوسف ازدامان پاك خودبه زندان رفته بود