شهید سید حسین برقعی در سال ۱۳۴۱ در شهر قم و در خانوادهای مذهبی و متدین متولد و پرورش یافت. دوره ابتدائی و راهنمائی او مصادف شد با نبرد ملت مسلمان ایران علیه رژیم پهلوی. حسین دوشادوش ملت در راهپیمائیها شرکت می کرد وهمراه با جوانان انقلاب به فعالیت علیه رژیم دیکتاتور می پرداخت.
ورود او به دوره متوسطه مصادف با انقلاب شکوهمند اسلامی گردید. حسین پس گذراندن یک سال از این دوره تصمیم به ترک تحصیل گرفت تا تمام فکر و ذکرش را معطوف به انقلاب و حفاظت از جمهوری اسلامی کند.
با شروع جنگ تحمیلی همچون بسیاری از جوانان متدین برای دفاع از میهن به ندای رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره) لبیک گفت و راهی جبهه های نبرد حق علیه باطل شد.
بعد از مدتی به همراه فرمانده سرافراز سپاه اسلام حاج احمد متوسلیان برای مبارزه با رژیم اشغالگر قدس راهی لبنان شد و به مبارزه با این رژیم آدمکش پرداخت. بعد از ربوده شدن حاج احمد و سه تن از دیپلماتهای ایرانی، حسین به کشور بازگشت و مجددا در جبهه نبرد با ارتش بعثی صدام مشغول به فعالیت گردید.
سرانجام در سال ۱۳۶۲ ندای حق را لبیک گفت و به همرزمان شهیدش پیوست.
قسمتی از وصیت نامه شهید سید حسین برقعی:
پدر و مادر عزیزم از اینکه من شهید شدم ناراحت نباشید به خاطر اینکه جامعه ای که بخواهد حکومت الله را در آن حکمفرما کند امکان ندارد مگر با یک شرط و آن این است که شهید بدهد و باید خون بدهد و باید هجرت کند. خوشبختانه مکتب ما هجرت است و مبارزه است بر علیه مستکبران. پدرم و مادرم از اینکه من شهید شدم ناراحت نباشید چون جان من از جان امام حسین که سرش را بالای نیزه کردند عزیزتر و بالاتر نیست جان من عزیزتر از جان طفل شش ماهه امام حسین (ع) نیست.