سال ۱۳۴۰ در شب میلاد سرور شهیدان حسین بن علی(علیه السلام)، خانواده‌ای مذهبی در تهران پذیرای نوزادی به نام «احمد» بود. او در کانون پرمهر خانواده، با اخلاقی پسندیده و صفات نیکو پرورش یافت. در ۱۶ سالگی، همراه خانواده به قم عزیمت کرد و تحصیلات خود را در آن‌جا ادامه داد. جرقه انقلاب بر حکومت طاغوت افتاد و احمد همگام با مردم پیش رفت. پس از پیروزی انقلاب، علاوه بر ادامه تحصیل، به پاسداری از ارزش‌ها در صحنه‌های مختلف همت گماشت. آغاز جنگ تحمیلی، دل بی‌قرارش را روانه میدان نبرد کرد. احمد که در سمت فرمانده گردان حضرت معصومه(علیها سلام) قرار داشت، گردان موسی بن جعفر را تشکیل داد و در عملیات‌های مختلف حماسه آفرید. کریمی یک‌بار از ناحیه سر و چشم و در عملیات بدر از ناحیه دست مجروح شد. او با بانویی مومنه ازدواج کرد؛ اما بار دیگر روانه جبهه شد و پس از ۶ سال جهاد، در دی ماه سال ۱۳۶۵ در قتلگاه شلمچه جام شهادت نوشید و به جمع بهشتیان پیوست.
